در صورتی که فرد به دلایلی مانند پوسیدگی شدید دندان که عصب کشی جوابگو نبوده و دندانپزشک مجبور به تخلیه دندان شده یا در اثر ضربه و شکستگی، یک یا چند دندان خود را از دست داده باشد، کاشت ایمپلنت روش بسیار خوبی جهت جایگزین کردن دندان و پر کردن جای خالی آن می باشد.
ایمپلنت پیچی از جنس تیتانیوم است که درون استخوان قرارداده می شود. تیتانیوم دارای استحکام بالایی است و به خوبی توسط بدن انسان پذیرفته می شود. این پیچ که به آن فیکسچر (Fixture) گفته می شود، درون لثه قرار گرفته و در ظاهر قابل مشاهده نمی باشد. در واقع fixture همان کار ریشه واقعی دندان را انجام می دهد. ایمپلنت می تواند به صورت یک پارچه و یا دو تکه بوده و بخش ریشه و تاج به وسیله اباتمنت (Abutment) بهم متصل شوند.
اباتمنت پیچ محکم و کوتاهی است که بالاتر از خط لثه قرار گرفته و در واقع رابط و اتصال دهنده پایه و تاج ایمپلنت می باشد. روی اباتمنت روکش ایمپلنت یا پروتز (تاج دندان) قرار می گیرد. زمانی که فیکسچر درون استخوان فک کاشته می شود، باید منتظر ماند تا توسط بافت استخوانی فک احاطه شود که اصطلاحا می گویند ایمپلنت به استخوان فک جوش خورده است. زمان لازم برای جوش خوردن ایمپلنت با توجه به شرایط مختلف متفاوت بوده و برای فک پایین بین 2 تا 4 ماه و فک بالا بین 3 تا 6 زمان نیاز دارد.
بهترین زمان برای انجام ایمپلنت، بعد از 18 سالگی است، زیرا تا سن 18 سالگی به علت ادامه رشد فک و صورت درمان ایمپلنت را با شکست مواجه می کند. اگر از ایمپلنت به خوبی نگهداری و مراقبت شود، این قابلیت را دارد که تا پایان عمر در جای خود باقی بماند.
